หมาล่าเนื้อ : มาลีฮวนน่า

หมาล่าเนื้อ
เนื้อร้อง สมพงศ์ ศิริโรจน์
อัลบัม กลับกลาย
ศิลปิน มาลีฮวนน่า


ฉันเป็นแค่อ้ายเด็กบ้านนอกคนหนึ่ง ที่หวังปีนป่าย
จุดหมายปลายฟ้าจะเหนื่อยจะยากอุตส่าห์ ฝ่าฟันบากบั่นหา
หยาดเหงื่อน้ำตาแลกมากับความเป็นจริง

มารู้สึกตัว เมื่อสายเกินแก้
ตรมเจ็บบาดแผล เมื่อไปไม่ถึง
ยอมรับกรรมทำไว้เพียงครึ่ง
เช่นหนึ่งหมา เมื่อหนังหย่อนชรา
คุณค่าหมดความเป็นจริง

* มัวหลงเมืองศิวิไล หลงแสงไฟหลากสี
แพรวพราว ก็คือแมงเม่า วิ่งเข้ากองเพลิง
เจ็บปวดไหมเล่า เมื่อตอนรักเก่าเขาเมิน
เขาเปรียบส่วนเกิน ที่เคยนิยม

อำลากลับใจ คืนไปบ้านเรา ดีกว่า
ดีกว่าเป็นหมาในเมืองเน่าหมักหมม
พักมองฟ้า ฟังเสียงหญ้าอ่อนลู่ลม
เลิกฝันบ้าให้ระบม แล้งๆ ลมๆ อยู่ในเมืองลวง

(*)